Mikstura z rozczarowania i rozżalenia
dodająca pewności rozstaniom
w końcu zawsze wyparowuje
pozostawiając zwątpienie.
A pustkę wątpliwości świetnie zapełnia
lekko zwietrzałe wspomnienie dawnych powodzeń.
Wyrosłam z sentymentalnych rozdroży.
Nie mam już potrzeby leczyć
Twojego skołatanego serca
skomlącego u mojego sumienia.
Nie usprawiedliwiam Twojej bierności,
nie obwiniam własnych ambicji.
Pozwalam Ci napawać się zgorzknieniem i pretensjami.
Pozostaje zaskakująco i spokojnie obojętna
w obliczu rozdmuchanej, kiczowatej krzywdy.
Zafundowałeś mi żałosny banał,
który przewidziałam,
a ja sprezentuję Ci ignorancję i lekceważenie,
o które byś mnie nie podejrzewał.
_________________________________________________________
Po więcej zakropkowanych refleksji zapraszam na facebookowy profil
Idealne.
OdpowiedzUsuń